Home » Groene gevels in groen Amsterdam

Groene gevels in groen Amsterdam

Mooie gewone begroende gevels heeft Amsterdam overigens ook, en wel zonder beleid. In Amsterdam gaat dit zo maar…. En er zijn schitterende geveltuintjes in alle mogelijke variaties…Maar het heeft nog andere leuke ideen te bieden: b.v. een afscheiding van het fietspad van de drukke autoweg – klimop, eens geplant vrijwel zonder behoefte aan onderhoud…

Amsterdam kan overigens zonder meer mee dingen naar het mooiste begroende gebouw: Het zwembad Mercator, van architect Ton Verhoeven, heeft een schitterend groen jasje – dit maakt het zwembad in zijn geheel tot een groen eiland midden in de stad… Weliswaar duurde het even totdat het echt uit de verf was gekomen, totdat de plantjes waren uitgegroeid, maar nu is het gewoon schitterend.

Het zwembad toont ook nog een ander leuk voorbeeld voor verticaal groen:
een doodgewon afscheidingshekwerk begroeid met klimop: een mooie levende groene muur, die niet minder efficiënt is dan ‘zonder’, toch niet zo grof overkomt als een gewoon hek…

En er is nog iets anders leuks: de beplante boomschijven. In Parijs hebben ze beleid ervoor gemaakt. Een straat die haar boomschijven wil beplanten, kan een vereniging vormen en krijgt de boomschijven dan over gedragen, incluis advies hoe je het moet doen. Het zijn leuke tuintjes voor stadskinderen direct voor de deur.

In Amsterdam gaat dit zo maar….
En er zijn schitterende geveltuintjes in alle mogelijke variaties…

Ook hebben we tussen de tegels en klinkers zeldzame wilde planten, en mensen die dit met enthousiasme in de gaten houden en beschermen tegen de reinigingsdiensten…

Al dat groen is echter niet alleen voor ons zo leuk. Ons, ik bedoel ons menselijke soort. Biologen hebben ontdekt dat de biodiversiteit in steden groter is dan op het platte land.

Het stedelijk groen, de zo nuttige biomassa, onze CO2 opslag dicht bij huis, dient tevens als voedingsboden voor alle mogelijke soorten van leven!
Wij als menselijke stedelingen nemen dit waar in de veelheid van vogels en andere dieren die in steden kunnen overleven.

Padden, kikkers, waterhoentjes, futen, einden in de gracht. Konijnen, vossen, marders… in Berlijn zijn er zelfs wilde zwijnen te zien, men schat ze op inmiddel 300 in aantal – slimme beesten, die zich tussen de autos verstoppen voor de jagers, die aangesteld zijn door de gemeente om ze in toom te houden….

De gemeente van Parijs heeft begin 2008 in de parken binnen de Peripherique interieur bijenkorfen opgesteld. Ook b.v. in de representatieve Jardin de Luxembourg. Met verrassend succes: de imkervereniging van de Ile de France heeft recent geleden op een persconferentie mede gedeeld, dat de parijse bijen 10 keer zo veel honing brengen dan die op het platte land. En dat er geen bijensterfte is, zoals elders in de zog. Natuur.

Het wordt dus tijd dat wij anders tegen steden aankijken. De oude scheiding tussen stad en natuur is achterhaald.
Wij moeten ons denken herordenen… dat is niet makkelijk, zeker niet. Maar het kan op alle fronten winst bieden:
Wij vergroten de biomassa in de stad door begroenen, wij winnen een gratis warmteisolatie en gratis waterberging en luchtzuivering ermee  – en wij krijgen de natuur dicht bij. De natuur waarna zo veel mensen hunkeren. Die ze zo graag bij hun achterdeur willen hebben, terwijl de voordeur aan de Dam grenst…

Daarmee zijn we bij het mooiste pluspunt van een begroeningsbeleid voor de stad: het genot dat wij mensen eraan hebben. De vreugde die het voor ons oplevert.

Bron: www.biotope-city.net (aan te bevelen!).